De Sandra Blog@ldiedingen

sep
16thThe sweetest harddrug

Volgens de GGD is suiker een gevaarlijke, zo niet dé gevaarlijkste drugs. (Zullen we een wedstrijdje doen wie het gevaarlijkst is?)
Het gebruik hiervan is zo schadelijk dat het aan banden moet worden gelegd. Her-direktor van de GGD denkt daarbij aan accijnzen en waarschuwingen die we al kennen van bij voorbeeld sigaretten en alcohol. Het wachten is op nieuwe wetten die onder toezicht van de aangestelde dienders, de lolli-cops, nageleefd dienen te worden.
Normaal gesproken krijg ik een zeer ongezonde hoge bloeddruk van dit soort berichten, zo niet vandaag.
Hitsig geworden door de eerste series van Breaking Bad waarin scheikunde leraar Walter Methamfetamine staat te brutselen waarvan je het water van in de mond loopt en hiermee de dollars per kubieke meter binnen harkt, zie ik mogelijkheden. Opportunities!

In de nabije toekomst zullen de hagelwitte kristallen hun onschuldige karakter gaan verliezen.
De zucht naar het zuivere suiker die sterker blijkt dan cocaïne behoefte zal de junk in ons allen doen ontwaken. Cold turkey is in voor de suGaUsa geen optie. De toenemende vraag naar het zoete genot en het beperkte aanbod zal de prijs flink opdrijven, zoveel snapte zelfs ik van de enkele lessen economie waarbij ik wel aanwezig was.
Scheikunde komt er bij de productie van suiker niet aan te pas en ook dat is goed nieuws. Want hoewel ik tegenwoordig dankzij Walter geil word van een kale veertiger met een flinke reageerbuis, heeft de scheikundeleraar op mijn middelbare school, ondanks de opvallende gelijkenis met Wallie, het nooit zover geschopt.
Suikerbieten en wat potten en pannen zijn voldoende om deze harddrugs te produceren. Hoe dat precies in z’n werk gaat kan ik hier om economische redenen niet uit de doeken doen maar het begint met de teelt van suikerbieten. Biologie. De werking van de fotosynthese en de vreemde naam van de leraar zijn ooit geabsorbeerd door mijn hersencellen en blijken nu eindelijk van pas te komen. Alleen de fotosynthese. Niet de naam. De naam is raar.

We zullen wat leefruimte moeten inleveren om alle bakken met tuinaarde te kunnen huisvesten. En omdat de bietjes zich het prettigst voelen in een wat gematigd klimaat zal de thermostaat deze winter maar net de 16 graden aantikken. Het is niet anders. Na de oogst zal het ongemak dat we er twee jaar (de suikerbiet is een tweejarige plant. Dat is wel kut) aan hebben ondervonden zich ruimschoots terug betalen. Van de eerste opbrengst, heb ik me voorgenomen, koop ik een mooie fles cola van een uitstekend jaar.